Takigawa Koi Farm, een locatie vol symboliek

Letterlijk betekent Takigawa waterval/rivier. Interessant in deze is het karakter voor “taki” Dit is namelijk “Kanji”, een op Chinees lijkend karakter dat bestaat uit twee delen. De rechterkant van het karakter betekent “ryu” oftewel draak. De linkerkant “gawa” oftewel rivier. Het Japanse woord voor waterval is dus een combinatie van het woord “draak” en het woord “rivier”. Als je erover nadenkt, lijkt een woeste, nevelige waterval misschien wel wat op een draak.

Kom nog eens terug naar de "mooiste Koi Farm" van Japan

Aangekomen bij de kweker blijkt dat, naast de naam, de hele locatie bol staat van de symboliek. Dat wil zeggen, als je daar oog voor hebt natuurlijk. Nu heb ik als cultuurbarbaar pur sang dat natuurlijk niet, maar gelukkig worden we hier fijntjes op gewezen door onze sympathieke gids. Daar waar bij de meeste kwekers de mudponds rechthoekige vijvers zijn zonder aankleding, heeft Hiroaki San er zijn levenswerk van gemaakt om de boel te transformeren tot een paradijs. De mudponds zijn ten eerste rond of ovaal van vorm en worden bovendien omgeven door een schitterende aankleding. Vormbomen, beelden en Japans gras sieren de omgeving van de mudponds. Met name de beelden om de vijvers heen herbergen de symboliek. Zes kikkers (in dit geval een grote met vijf kleintjes op de rug) betekent zoiets als “kom nog eens terug”. Zes is mutsu in het Japans, vaak afgekort tot mu, kikker betekent “kaeru”. Mukaero betekent letterlijk “kom terug”. Verderop staat er dan bijvoorbeeld weer een schildpad, symbool voor geluk en een lang leven.

De eigenaar van Takigawa is Hiroaki San. Hiroaki is goed bevriend met Shiraishi San van de voormalige Yamatoya Koi Farm. Hiroaki wordt door Shiraishi zelfs gezien als Sempai. Dit is opmerkelijk, want ten eerste is Shiraishi een stuk ouder en ten tweede kweekt hij hogere kwaliteit koi (denk bijvoorbeeld even aan zijn Grand Champion titel op de All Japan Show van 2009). Toch is dit de typische Japanse cultuur. Degene van wie je het vak leert is je Sempai, ook al is deze jonger en overtreft je deze later qua prestaties. Denk overigens niet dat tussen de deze koikwekers enige jaloezie of concurrentie heeft geheerst. De hoogst haalbare eer is niet de dikste portemonnee, maar de meest perfecte vis. Degene die dit bereikt zal slechts respect oogsten en als deze hoogste eer wordt behaald door een Kohai zal dit de Sempai alleen maar met trots vervullen. Hij heeft immers de basisbeginselen onderwezen.

Paradijs

De mudponds van Hiroaki liggen langs een berghelling en lopen in elkaar over naar beneden. Het is lekker warm, ik schat een graadje of 25 en de zon schijnt uitbundig. Het geeft een gelukzalige rust om hier met de stilte van de natuur in mooie oosterse sferen rond te lopen. Her en der verschijnt af en toe het silhouet van een koi aan de oppervlakte van één van de vijvers. Prachtig gekleurde libellen, maatje XXL, helicopteren hun liefdesdans boven het water. Vlinders doen zich tegoed aan de bloesems die volop bloeien. Tropische kikkers en salamanders genieten dichtbij de kant zichtbaar van het warme water. Zo moet het paradijs er ook ongeveer uitzien, mijmer ik mijn weg langs het water naar beneden.