Kaneko Koi Farm (NND)

Kaneko Koi Farm welcomes you with the warmest heart anytime

Aan de gevel van het koihuis van Kaneko prijkt de tekst “We welcome you with the warmest heart anytime” en daar is geen letter van gelogen. Altijd even vriendelijk en gastvrij, die vader (oprichter Yasuaki) en zoon (huidige eigenaar Komei) Kaneko. Kaneko Koi Farm maakte tot voor kort onderdeel uit van Nishikigoi Niigata Direct Ltd (NND). Een samenwerkingsverband tussen Fujio Oomo (Oomo Koi Farm), Mokato Tanaka (Marusyo Koi Farm), Yasuaki (en Komei) Kaneko (Kaneko Koi Farm) en hulp van Tamikazu Kobayashi. De farm heeft echter recent besloten om op eigen kracht verder te gaan.

Kaneko is vooral bekend om zijn Shiro utsuri en Kujaku

Kaneko Koi Farm is vooral bekend van de Shiro Utsuri en de Kujaku. Beide ook in de Doitsu versie. Best een vreemde combinatie als je erover nadenkt. Shiro Utsuri, een niet metallic vis met een zwarte basis en Kujaku, een metallic vis met een witte basis. Voor een optimale ontwikkeling stellen beide variëteiten toch wel wat andere eisen aan waterkwaliteit en omgevingsfactoren (samenstelling bodem mudpond en dergelijke). Maar, ondanks de rare mix, op beide gebieden een bekendheid. Naast deze twee koivariëteiten staat Kaneko ook bekend om de kweek van hoge kwaliteit Subaru. Subaru is een van de weinige Japanse goudvissenrassen. De meeste goudvissenrassen komen namelijk uit China. Vooral in Japan is deze vis dan ook bijzonder populair en de afzet beperkt zich vrijwel uitsluitend tot Japan en delen van Azië. Kaneko heeft vele grote prijzen met deze vissen op zijn naam staan.

Soms heb je geluk en tref je prachtige Tancho Kujaku

Gedurende mijn reizen ben ik een flink aantal keren bij Kaneko geweest, omdat deze kweker nu eenmaal populair is bij de klanten van KoiBito (Exporteur) en Geoff Kemp (Connoisseur Engeland) met wie ik beiden deze farm heb aangedaan. Ook de vrienden waar ik mee bij Kaneko ben geweest, konden het niet laten om enkele exemplaren van deze kweker aan te schaffen. Toen we op een dag de farm aandeden was er net een mudpond Nisai Kujaku geoogst en geselecteerd. Tussen de oogst zaten een aantal zeldzame Tancho Kujaku. Stel je hierbij een Shiro Matsuba voor, met een rode bol op het hoofd. Deze Tancho, die in een aparte bak werden gehouden wekten bij ons veel belangstelling op. Helaas waren de vissen slecht te zien door het troebele mudpondwater in de bak. Aangezien Komei san het op dat moment erg druk had met een groep Aziaten die honderden Tosai aan het selecteren waren, nodigde hij ons ’s avonds uit om de Tancho Kujaku in alle rust te komen bekijken. Uiteraard gingen we hier gretig op in en toen we tegen de avond opnieuw de farm aandeden, loodste Komei ons het gebouwtje in waarin de Tancho zich op dat moment bevonden. Ver weg van de verkoopbare vis in de vishuizen. Komei vulde een blauwe bak met helder water en schepte het ene exemplaar na het andere voor ons.

Lees meer

Tancho spot: heel belangrijk

De oogst was zeer divers en het mooie was dat Komei ook de mindere exemplaren liet zien en vertelde hoe weinig goede exemplaren er uiteindelijk overblijven. Enkele vissen hadden hun Tancho spot volledig verloren. Wat resteerde waren dus Shiro Matsuba. Bij enkele exemplaren was de Tancho spot vervaagd, te klein of verkeerd geplaatst. Bij weer andere was er elders op het lichaam rood bijgekomen, waardoor de term Tancho niet meer van toepassing was. De definitie van een Tancho is namelijk een vis met een rode vlek op het hoofd en deze vis mag nergens anders rood op het lichaam hebben. Maar…enkele exemplaren, je praat dan echter over twee of drie vissen van de naar schatting 75 Tosai Tancho Kujaku die oorspronkelijk waren uitgezet, waren subliem! U kunt zich nu wellicht voorstellen hoe zeldzaam een dergelijk exemplaar is. Van de 1.000.000 Kujaku nakomelingen die uit het ei kruipen blijven er na vele selectieronden uiteindelijk maar een drietal echt goede Tancho Kujaku over. Dit naast de “gewone” Kujaku oogst uiteraard. Wij begrijpen donders goed dat deze vissen niet zomaar in het vishuis worden gezet voor de verkoop. Dit moois is voor bijzondere (lees: welgestelde) klanten van Kaneko bestemd.

Uit het drukst bevolkte bassin met vers geoogste nisai neem ik, na toestemming van Komei, een watermonster en test dit op de bekende onderstaande parameters. Het water is van redelijke kwaliteit, ondanks het feit dat het een volle bak vis betreft van waaruit ik mijn watermonster heb genomen en de bezetting in die bak flink fluctueert. Van de 0,2 ppm ammonia blijft, gegeven de vrijwel neutrale pH, nauwelijks schadelijk ammoniak over, dus dit baart geen zorgen. De nitriet is iets aan de hoge kant en ook de nitraatwaarde is in vergelijking tot andere farms wat aan de hoge kant. Als ik advies zou mogen geven, zou ik in dit oogstseizoen meer water verversen, als dat überhaupt haalbaar is natuurlijk. De vissen lijken er in elk geval niet onder te lijden want die zien er levendig en gezond uit. In de bakken met nieuwe oogst wordt zout gebruikt om het nitriet minder giftig te maken. Tevens merk ik op dat ik altijd probeer een watermonster te nemen uit de bak waar ik de slechtste waterkwaliteit verwacht. Niet om negatief te doen, maar om aan te tonen wat de ondergrens van de farm is. Je kunt dus concluderen dat de overige bakken minstens van dezelfde maar waarschijnlijk van betere kwaliteit zijn.

Sembetsu Nisai Shiro Utsuri

We klikken goed met de mannen van Kaneko en worden uitgenodigd om de volgende dag een sembetsu Nisai Shiro Utsuri mee te maken. Dat laten we ons geen twee keer zeggen. Door de bekende Shiro Utsuri kweker Omosako, uit het zuiden van Japan, heb ik me laten vertellen dat het Shiro Utsuri één van de moeilijkste variëteiten is om te selecteren. Ik hoop dus wat meer op te steken over het selectieproces, want daar deed Omosako nogal geheimzinnig over. Nu betreft deze selectie Nisai, dus dat is al wat gemakkelijker en voorspelbaarder dan de selectie van Fry en Tosai, maar het is een leerzame middag. We vernemen dat gele koppen op deze jonge leeftijd er vaak op duiden dat het mannetjes betreffen. Er ontwikkelt zich op dat moment dan sumi en dit komt bij mannetjes vaak eerder door dan bij vrouwtjes. De Kakikleurige koppen zijn absoluut geen criteria om een verder potentieel goede koi op af te keuren. Dit trekt volgens de heren op latere leeftijd, als het Sumi is uitontwikkeld en de huid rond het skelet van de kop wat dikker wordt, meestal geheel wit op. Dit schijnt zeker voor de vrouwelijke exemplaren te gelden heb ik me wel eens laten vertellen, maar heb ik deze mannen niet horen vermelden. Net als bij Showa worden bij de eerste selecties van de Fry uitsluitend de zwarte visjes aangehouden. Die kleuren na verloop van tijd wit, waarna het zwart weer doorkomt in het uiteindelijke patroon. Selecteren op patroon is er dus, zoals bijvoorbeeld bij Kohaku, op jonge leeftijd niet bij. Het kan jaren duren voor een Shiro Utsuri haar ware patroon onthult. Het uiteindelijk patroon is dus niet tot nauwelijks te voorspellen. Dit betekent dat je meer Fry nodig hebt om uiteindelijk een zelfde aantal kwalitatief goede vissen over te houden. Dit is mijns inziens ook de reden dat er niet veel specialistische kwekers van Shiro Utsuri zijn, de Go-Sanke is nu eenmaal veel lucratiever vanwege een betere voorspelbaarheid aan het begin. Ruimte om vissen op te kweken is nu eenmaal schaars en duur. Veel aangeboden Shiro Utsuri zijn afkomstig uit de Showa kweek en betreft dus eigenlijk Showa zonder Beni. Bij Omosako en Kaneko gebruikt men echter uitsluitend echte Shiro Utsuri bloedlijnen, waar het rood al vele generaties uitgekweekt is. De kans op Niban Hi is hier dus veel kleiner. Veel te laat namen we afscheid van de sympathieke mannen van Kaneko Koi Farm.

Om een prachtige koi te bemachtigen van deze Farm moet u deze site goed in de gaten houden

De beste plek om een fameuze Shiro Utsuri of Kujaku van Kaneko Koi Farm te scoren is op shinkoikai.eu.

Auteur: Joop van Tol